Spelen en tekenen
Schetsboeken heb ik in alle soorten en maten: van kleine, handzame boekjes die perfect zijn om mee te nemen onderweg tot grote schetsboeken. Elk formaat heeft zijn eigen charme en geeft me de ruimte om te experimenteren. Inmiddels heb ik een hele verzameling. Favoriet zijn de Moleskineboekjes die in allerlei kleuren te verkrijgen zijn. Ik vind het prachtig om al die gekleurde boekjes bij elkaar te zien. Ik koop ze in een kantoorboekhandel, tekenvakhandel, maar ook op vakantie of in een museumwinkel. Ik vind het lastig om een schetsboek met een mooie kaft te laten liggen.
Het plezier dat werken in schetsboeken me geeft, is magisch. Ik zie het als een speeltuin, een plek waar ik kan genieten. Of je nu een professionele illustrator bent of gewoon plezier hebt in tekenen, het maken van tekeningen in schetsboeken zorgt altijd voor een gevoel van blijdschap en vrijheid.
Door te werken in mijn schetsboekjes ga ik terug naar mijn kindertijd, de tijd dat ik onbezorgd creatief kon zijn, zonder oordeel of beperkingen. In een schetsboek kan ik vrijuit tekenen, schilderen en experimenteren, zonder me zorgen te maken over het eindresultaat. Er ligt nog niks vast.
Mijn boekjes zijn ook een inspiratiebron. Ik kan me altijd weer verbazen over wat er aan ideeën en verhalen ontstaat.
Zigzagboekjes
Sinds een aantal maanden maak ik zigzagboekjes. Ik kwam op het idee om setjes te maken van drie boekjes in verschillende formaten. Inmiddels heb ik acht setjes gemaakt. Ik werk met tape, aquarel, maskeerpennen of collagemateriaal. De basis is altijd hetzelfde: drie verschillende formaten. Ik tape ze vast op mijn tekentafel en ik ga aan de slag. Ik laat onder mijn handen groeien wat er op dat moment in me opkomt. Vaak werk ik met patronen, kleine landschapjes of voorwerpen. Soms kies ik ervoor om een thema te volgen. Alles is mogelijk. Wanneer ik de boekjes uitgeklapt laat staan en ik er met mijn camera langs ga, lijkt het net of ik door een doolhof loop met op de muren al mijn verzinsels. Mijn eigen, vrolijke binnenwereld.
Hoe fijn is het dat ik nu de tijd heb om op deze manier te spelen? En wie weet, zijn er mensen die willen wegdromen bij één van mijn boeksetjes.
Wil je meer weten over mijn boekjes? Kijk dan op mijn instagramaccount
Mijn reis naar creatieve vrijheid
In deze blog vertel ik over The Artist’s Way, een methode bedacht door de Amerikaanse schrijfster Julia Cameron. Het boek dat zij daarover geschreven heeft, is een gids voor het op gang brengen en onderhouden van het creatieve proces.
Zeker tien jaar geleden heb ik dit boek op aanraden van een vriendin aangeschaft. Ik was vastgelopen. Ik wilde het tekenen weer oppakken, maar ik wist niet waar ik moest beginnen. Toch lukte het me niet om het boek in m’n eentje door te werken. Na twee hoofdstukken stopte ik ermee en heb ik het laten liggen.
Vlak voor coronatijd hoorde ik over Frederike Dekkers van The Artist’s Way Amsterdam. Zij helpt mensen om hun creatieve potentieel te benutten. Ik had samen met een vriendin een door Frederike georganiseerd Artist’s Way-weekend in Groningen gepland. Helaas ging dat niet door vanwege de coronamaatregelen. Gelukkig kon ik samen met mijn vriendin online de cursus volgen bij Frederike. We hebben toen alle twaalf hoofdstukken uit het boek behandeld.
Morning pages
Een belangrijk onderdeel van deze methode is het schrijven van de zogenaamde morning pages. Elke ochtend schrijf ik drie pagina’s lang ongecensureerd wat er in me opkomt en dat helpt me om mijn hoofd leeg te maken. Dat werkt door in alles wat ik doe. Doordat ik mijn hoofd heb leeggemaakt, kan ik de dag beter aan. Het gepieker stopt en ik heb ruimte om dingen te doen of te maken.
Artist date
Een ander belangrijk onderdeel van deze methode is het opdoen van inspiratie door het wekelijks plannen van een artist date. Dit houdt in dat je jezelf regelmatig uitnodigt voor een uitje in je eentje om je zintuigen te voeden en je geest te stimuleren. Het kan van alles zijn: van een bezoek aan een museum tot een strandwandeling of rondkijken in je favoriete winkel en jezelf op iets trakteren. Op deze manier ontdek je nieuwe bronnen van inspiratie.
Het volgen van deze cursus bij Frederike Dekkers heeft een wereld voor mij geopend. Vooral de tip om alles in kleine stappen te doen en de kunstenaar in mezelf te benaderen alsof het een angstig dier is, dus met veel behoedzaamheid, helpt mij. Ik schrijf nog steeds elke dag mijn morning pages. Behalve dat ik er heel veel in kwijt kan, krijg ik ook inzichten. Ik ben patronen gaan herkennen, dingen waar ik tegenaan loop.
Het belangrijkste inzicht is dat ik heel dicht bij mezelf wil blijven en dat ik me steeds opnieuw afvraag waar ik blij van word. Ook heb ik geleerd in te zien dat wat ik kan niet vanzelfsprekend is. Dingen die voor mij heel gewoon zijn, kunnen voor anderen juist bijzonder zijn. Dus wat voor mij vanzelfsprekend is, maakt me juist uniek. Dat geldt eigenlijk voor iedereen. Ook zie ik steeds meer dat het geen zin heeft om me met anderen te vergelijken. Iedereen is uniek en iedereen heeft zijn eigenheid, bijzondere eigenschappen die je maken tot wie je bent.
Ik kan iedereen aanraden om zich te verdiepen in The Artist’s Way. Je hoeft daarvoor geen kunstenaar te zijn.
Altijd vakantie?
Mijn laatste werkdag als Senior medewerker Verslag en Redactie was op 25 augustus 2022. Een collega had geregeld dat ik het kalenderblaadje in de plenaire zaal van het blok mocht scheuren, normaal een taak van de Kamerbode. Met deze symbolische daad zette ik een streep onder mijn carrière van 37 jaar bij de Tweede Kamer.
Ik was al die jaren gewend om een vast kader te hebben waarbinnen ik functioneerde. Ineens was dat kader weg. Ik had plotseling een bak vrije tijd erbij. Wat een feest! Elke dag vakantie! Geen enkele reden om op een vast tijdstip op te staan. Hoe voelt dat: de rest van je leven vakantie? En is dat ook zo?
Wat ik enorm heb onderschat, is hoe ik me identificeerde met mijn beroep. Vol trots vertelde ik altijd dat ik werkzaam was bij de Tweede Kamer. Het hoorde bij me. Ik had een rijkspas waarmee ik het gebouw van de Tweede Kamer kon binnenkomen. Ik kon de plenaire zaal in- en uitlopen. Dat was met het inleveren van mijn pas en werkmobiel over en uit. Ik kan nu alleen nog het gebouw in als bezoeker. Dat voelt vreemd.
Mijn nieuwe bestaan
Om invulling te geven aan mijn nieuwe bestaan heb ik in de achter mij liggende jaren al voorbereidend werk gedaan. Ik heb cursussen gevolgd, onder andere bij The Artist’s Way Amsterdam en bij de Illustratrie-expeditie van Femke Veltkamp. Ik heb daar veel geleerd over het aanjagen van het creatieve proces. Ik richt me nu op het maken van illustraties en tekeningen, waarvoor ik inspiratie vind in alles om me heen. Het proces van creëren stelt me in staat om volledig in het moment op te gaan. Ik ben altijd op zoek naar groei en verbetering en blijf experimenteren met nieuwe technieken en stijlen.
Op mijn werk had ik een rol. Mensen kwamen bij mij langs met hulpvragen en het gaf mij veel voldoening als ik mensen kon helpen. Ik voelde me daardoor nodig. Dat gevoel heb ik niet meer zo sterk sinds mijn pensionering.
Ik vind het belangrijk om een positieve impact op anderen te hebben, een verbinder te zijn. Hoe kan ik mijn tijd en talent inzetten om anderen te helpen? Hoe kan ik mensen inspireren en aanmoedigen om hun eigen potentieel te ontdekken? Hoe doe ik dat? Ga ik workshops geven of ga ik een-op-een met mensen aan de slag? Wat is mijn doelgroep? Of is alleen het delen van mijn tekeningen en illustraties genoeg? Wil ik in opdracht werken? Hoe ga ik om met druk?
Of ik op al deze vragen antwoorden krijg, weet ik niet, maar ik neem jullie graag mee op mijn ontdekkingstocht.
Kijken naar het Binnenhof
Een mooie brug van mijn werkende leven naar mijn pensionadobestaan is het werk dat ik maakte voor de expositie Kijken naar het Binnenhof.
Meer informatie over de expositie